بورس و سهام

ارز دیجیتال چیست؟

ارز رمزپايه يا ارز ديجيتال يا مجازي يک فرم از کيف پول الکترونيکي است که به عنوان وسيله اي براي مبادله طراحي شده است. ارز رمز از رمزنويسي استفاده مي کند تا امنيت تراکنش ها را تأمين و آنها را تأييد کند و درعين حال بر ايجاد واحدهاي جديدي از ارز رمزي مشخص کنترل داشته باشد. در اين مقاله شما را با تاريخچه ارز ديجيتال، کاربردهاي ارز ديجيتال و رايج ترين ارزهاي ديجيتال آشنا خواهيم کرد.

 

تاريخچه ارز ديجيتال

در طول دوران رونق و جهش تکنولوژي در دهه ي ۹۰ ميلادي، تلاش هاي زيادي براي ساختن ارز ديجيتال صورت گرفت و سيستم هايي مثل فلوز (Flooz)، بينز (Beenz) و ديجي کَش (DigiCash) در بازار ظاهر شدند، اما درنهايت شکست خوردند. دلايل زيادي ازجمله کلاهبرداري، مشکلات مالي و حتي تنش بين کارکنان شرکت ها و رؤسايشان باعث شکست آنها شد.

به طور خاص تمام آن سيستم ها از رويکرد شخص ثالت مورداعتماد استفاده مي کردند؛ يعني شرکت هاي پشت آنها تراکنش ها را اعتبارسنجي و تسهيل مي کردند. به دليل شکست چنين شرکت هايي، ساختن يک سيستم پولي ديجيتال تا مدت ها به عنوان کاري بي نتيجه ديده مي شد.

سپس، در اوايل سال ۲۰۰۹، برنامه نويسي ناشناس يا گروهي از برنامه نويس ها با اسم مستعار ساتوشي ناکاموتو بيت کوين را معرفي کردند. ساتوشي آن را به عنوان «سيستم پولي الکترونيکي همتا به همتا» توصيف کرد. بيت کوين کاملا غيرمتمرکز است، يعني هيچ سروري در آن دخيل نيست و هيچ مرجع کنترل مرکزي برايش وجود ندارد. اين مفهوم بسيار شبيه به شبکه هاي همتا به همتا براي اشتراک گذاري فايل است.

يکي از مهم ترين مشکلاتي که شبکه ي پرداخت بايد حل کند، دو بار خرج کردن است که يک تکنيک کلاهبرداري به شمار مي رود و در آن ميزان مشخصي پول دو بار خرج مي شود. راهکار سنتي وجود شخص ثالت مورداعتماد، يک سرور مرکزي بود که سوابق ترازها و تراکنش ها را نگه مي داشت. بااين حال، اين روش هميشه مرجعي را اساسا مستحق کنترل وجوه شما مي دانست و تمام اطلاعات شخصي شما را در اختيارش قرار مي داد.

در شبکه اي غيرمتمرکز مثل بيت کوين، تک تک اعضا بايد اين کار را انجام بدهند. اين کار ازطريق بلاک چين انجام مي شود؛ يک دفتر کل عمومي از تمام تراکنش هايي که تا به حال داخل شبکه اي صورت گرفته است و در دسترس همه قرار دارد. بنابراين، هر کسي در شبکه مي تواند تمام ترازهاي يک حساب را ببيند.

هر تراکنش فايلي است که شامل کليدهاي عمومي فرستنده و گيرنده (آدرس هاي کيف پول) و ميزان سکه هاي انتقالي است. همچنين فرستنده بايد تراکنش را با کليد خصوصي خودش امضا کند. همه ي اين کارها فقط با رمزنويسي پايه هستند. درنهايت، تراکنش در شبکه پخش مي شود، اما ابتدا بايد تأييد شود.

درون يک شبکه ي ارز رمز، تنها ماينرها مي توانند با حل کردن يک پازل رمزي تراکنش ها را تأييد کنند. آنها تراکنش ها را مي گيرند، علامت قانوني بودن را رويشان مي گذارند و در شبکه پخش مي کنند. بعدا، هر نودِ شبکه آن را به پايگاه داده اش اضافه مي کند. وقتي تراکنش تأييد مي شود، ديگر امکان تقلب در آن وجود ندارد و بازگشت پذير نيست و ماينري که پازل را حل کرده، پاداشي همراه با هزينه ي تراکنش دريافت مي کند.

اساسا، هر شبکه ي ارز رمز براساس اجماع مطلق تمام اعضا بر سر مشروع بودن ترازها و تراکنش هاست. اگر نودهاي شبکه بر سر فقط يک تراز توافق نداشته باشند، سيستم اساسا از هم مي پاشد. با اين حال، قوانين زيادي قبل از ساختن شبکه و نيز داخل شبکه، برنامه نويسي شده است تا اين اتفاق نيفتد.

براي ارز رمزها چنين نامي انتخاب شده، چون فرايند حفظ اجماع با رمزنويسي قوي اي تضمين شده است. اين نکته همراه با عواملي که قبل تر ذکر شد، شخص هاي ثالت و اعتماد کورکورانه را به مفاهيمي کاملا غيرضروري و بي کاربرد تبديل مي کند.

ارز رمزها يا ارزهاي ديجيتال چه کاربردهايي دارند؟

خريد کالا

در گذشته، پيدا کردن تاجري که ارز رمز را قبول کند اگر غيرممکن نبود، بسيار سخت بود. با اين حال، اين روزها موقعيت کاملا متفاوت است.

تاجران زيادي، هم آنلاين و هم آفلاين، هستند که بيت کوين را به عنوان شکلي از پرداخت قبول مي کنند. طيف اين تاجران از خرده فروشان آنلاين عظيمي مثل اُوِراستاک (Overstock) و نيواِگ (Newegg) هست تا مغازه هاي محلي کوچک، بارها و رستوران ها. از بيت کوين مي توان براي پرداخت در هتل ها، پروازها، جواهرات، نرم افزارها، قطعات کامپيوتري و حتي مدرک دانشگاهي هم استفاده کرد.

ارزهاي ديجيتال ديگر مثل لايت کوين، ريپل، اتريوم و غيره هنوز به طور گسترده پذيرفته نشده اند. با اين حال، تغييرات مثبت در راه هستند؛ چنانکه اپل حداقل ده ارز رمز مختلف را به عنوان نوعِ پذيرفته شده اي از پرداخت در اپ استور تصويب کرده است.

مسلما کاربران ارز رمزهاي ديگري به جز بيت کوين هميشه مي توانند سکه هايشان را با بيت کوين معاوضه کنند. به علاوه، سايت هاي فروش کارت هديه مثل گيفت آف (Gift Off) هستند که حدود ۲۰ ارز رمز مختلف را قبول مي کنند. با اين کارت هاي هديه، اساسا شما مي توانيد هر چيزي را با ارز رمز بخريد.

در نهايت، بازارهايي مثل بيتيفاي (Bitify) و اُپن بازار (OpenBazaar) فقط ارز رمز قبول مي کنند.

سرمايه گذاري

افراد زيادي بر اين باورند که ارز رمزها درحال حاضر داغ ترين فرصت سرمايه گذاري موجود هستند. مسلما داستان هاي زيادي درباره ي آدم هايي وجود دارد که از طريق سرمايه گذاري هايشان بر روي بيت کوين ميليونر شده اند. تا امروز بيت کوين شناخته شده ترين ارز ديجيتال است و تا همين پارسال هر بيت کويت ارزشش ۸۰۰ دلار بود. در ماه نوامبر ۲۰۱۷، اين قيمت به ۷۰۰۰ دلار رسيد.

اتريوم که مسلما دومين ارز رمز ارزشمند است، سريع ترين افزايش قيمتي را که يک ارز ديجيتال تا به حال داشته، به نام خود ثبت کرده است. از ماه مي ۲۰۱۶، ارزش اتريوم حداقل ۲۷۰۰ درصد افزايش داشته است. وقتي صحبت از مجموعه ي ارز رمزهاست، ارزش بازار آنها از اواسط سال ۲۰۱۳ بيشتر از ۱۰ هزار درصد بالا رفته است.

بااين حال، بايد گفت که ارز رمزها سرمايه گذاري هايي با ريسک بالا هستند. ارزش بازار هيچ دارايي ديگري مثل آنها نوسان ندارد. علاوه براين، اين ارزها تا حدي کنترل ناپذير هستند و هميشه اين خطر وجود دارد که در حوزه هاي قضايي مشخصي ممنوع شوند و هر مبادله ي ارز رمزي احتمالا مي تواند هک شود.

اگر تصميم گرفتيد روي ارز رمزها سرمايه گذاري کنيد، بيت کوين مشخصا هنوز ارز رمز غالب است. بااين حال، سهم آن در سال ۲۰۱۷ در بازار ارز رمز، ناگهان تقريبا از ۹۰ درصد به فقط ۴۰ درصد سقوط کرد. درحال حاضر، گزينه هاي زيادي وجود دارد که بعضي سکه ها متمرکز بر حريم خصوصي اند و بقيه کمتر از بيت کوين، باز و غيرمتمرکز هستند و بعضي ها فقط از روي آن کپي کرده اند.

درحالي که خريد بيت کوين بسيار آسان است (صرافي هاي بي شماري هستند که بيت کوين مبادله مي کنند) به دست آوردن بقيه ي ارز رمزها به اين آساني نيست. البته با وجود صرافي هاي بزرگي مثل کراکن (Kraken)، بيت فاينکس (BitFinex)، بيت استمپ (BitStamp) و بسياري از صرافي هاي ديگر که شروع به فروش لايت کوين، اتريوم، مونرو، ريپل و غيره کرده اند، اين موقعيت به آرامي رو به بهبود است. همچنين چند راه متفاوت ديگر براي به دست آوردن سکه وجود دارد، مثلا مي توانيد معامله اي رو در رو با يک فروشنده داشته باشيد يا از يک دستگاه خودپرداز بيت کوين استفاده کنيد.

وقتي ارز رمز خود را خريديد، به راهي براي ذخيره ي آن نياز داريد. تمام صرافي هاي بزرگ خدمات کيف پول ارائه مي دهند. اما اگرچه اين راه، راه مناسبي به نظر برسد، بهترين کار اين است که دارايي هاي خود را در يک کيف پول آفلاين در هارد درايو خود ذخيره کنيد يا حتي در يک کيف پول سخت افزاري سرمايه گذاري کنيد. اين امن ترين راه براي ذخيره ي سکه هاي شماست و از اين راه، کنترل کاملي بر دارايي هاي خود داريد.

مانند هر سرمايه گذاري ديگري، بايد توجه دقيقي به ارزش بازار ارز رمزها و ساير اخبار مربوط به آنها داشته باشيد. سايت Coinmarketcap راهي جامع براي دنبال کردن قيمت، حجم مبادلات، عرضه و ارزش بازار اکثر ارز رمزهاي موجود است.

بسته به اينکه در چه حوزه ي قضايي زندگي مي کنيد، وقتي در سرمايه گذاري تان در ارز رمزها سود يا ضرر مي کنيد، شايد نياز باشد که آن را در گزارش مالياتي خود درج کنيد. در وضع ماليات، برخورد با ارز رمزها از کشوري به کشور ديگري متفاوت است. در آمريکا، اداره ي خدمات درآمد داخلي، قانوني تصويب کرده که براساس آن به بيت کوين و ساير ارزهاي ديجيتال به عنوان دارايي و نه ارز، ماليات تعلق مي گيرد. اين قانون براي سرمايه گذاران به اين معناست که سود و زيان هاي طولاني مدتي که از تبادل ارز رمزها انباشته مي شوند، با نرخ سود سرمايه ي عملي محاسبه مي شود که حداکثر ۱۵ درصد است.

ماينينگ

ماينرها مهم ترين بخش از هر شبکه ي ارز رمزي هستند و ماينينگ هم شبيه تجارت، يک سرمايه گذاري است. ماينرها اساسا خدمات دفترداري را براي اجتماع مربوطه ي خود فراهم مي کنند. آنها از قدرت محاسباتي خود براي حل پازل هاي رمزنويسي پيچيده استفاده مي کنند که براي تأييد يک تراکنش و ثبت آن در دفتر عمومي توزيع شده اي که بلاک چين ناميده مي شود، ضروري است.

يکي از نکات جالب درباره ي ماينينگ اين است که دشواري پازل ها دائما افزايش پيدا مي کند و وابسته به تعداد افرادي است که سعي مي کنند آنها را حل کنند. بنابراين، هر چه ارز رمز مشخصي محبوب تر شود، افراد بيشتري سعي مي کنند کار ماينينگ انجام بدهند و فرايند دشوارتر مي شود.

افراد زيادي با ماينينگ بيت کوين به مال و منال رسيده اند. قبلا، مي توانستيد فقط با استفاده از کامپيوترتان يا حتي لپ تاپي که به اندازه ي کافي قدرتمند بود، سود چشمگيري به دست بياوريد. اين روزها، ماينينگ بيت کوين فقط درصورتي سود آور است که حاضر باشيد در سخت افزار ماينينگ صنعتي سرمايه گذاري کنيد. مسلما اين کار قبض هاي برق هنگفتي بالاتر از قيمت تمام تجهيزات لازم به همراه دارد.

درحال حاضر گفته مي شود لايت کوين، دوج کوين و فدر کوين ازنظر مقرون به صرفه بودن براي تازه کارها بهترين ارز رمزها هستند. مثلا، با ارزش کنوني لايت کوين، مي توان فقط با استفاده از سخت افزار خانگي روزي بين ۵۰ سنت تا ۱۰ دلار درآمد داشت.

هر چه ارز رمزي توجه بيشتري به خود جلب مي کند، ماينينگ سخت تر مي شود و مقدار سکه هاي دريافتي به عنوان پاداش کاهش مي يابد. مثلا، زماني که بيت کوين تازه اختراع شده بود، پاداش ماينينگ موفق ۵۰ سکه بيت کوين بود. حالا اين پاداش معادل ۱۲ سکه ي بيت کوين است. دليلش اين است که شبکه ي بيت کوين به شکلي طراحي شده است که کلا فقط ۲۱ ميليون سکه مي تواند در گردش باشد.

تا نوامبر ۲۰۱۷، تقريبا ۱۷ ميليون بيت کوين ماين توزيع شده است. بااين حال، چون پاداش ها کمتر و کمتر مي شوند، هر تک بيت کويني که ماين مي شود، به شکل تصاعدي ارزش بيشتر و بيشتري پيدا مي کند.

تمام اين عوامل ماينينگ ارز رمزها را به مسابقه اي شديدا رقابتي تبديل مي کند که پاداشش براي افرادي است که زودتر به سراغ شان رفته اند. بااين حال، بسته به اينکه کجا زندگي مي کنيد، سودهاي حاصل از ماينينگ ممکن است شامل ماليات و قوانين انتقال پول شوند. در آمريکا، سازمان مبارزه با جرائم مالي، راهنمايي منتشر کرده است که براساس آن ماينينگ ارز رمزها و تبادل آنها براي پول هاي بي پشتوانه ممکن است، انتقال پول درنظر گرفته شود. اين يعني شايد ماينرها مجبور باشند، به خاطر اين نوع فعاليت ها، با قوانين و مقررات خاصي کنار بيايند.

پذيرش به عنوان نوعي از پرداخت (براي تجارت)

اگر کسب و کاري داريد و به دنبال مشتريان جديد بالقوه اي هستيد، پذيرفتن ارز رمزها به عنوان شکلي از پرداخت مي تواند راهکاري براي شما باشد. سود ارز رمزها هيچ وقت تا اين حد زياد نبوده و همچنان روندي صعودي دارد. در کنار رشد سود، تعداد خودپردازهاي ارز رمزها در سرتاسر جهان درحالِ افزايش است. سايت رادار خودپرداز سکه (Coin ATM Radar) درحال حاضر تقريبا ۱۸۰۰ خودپرداز را در ۵۸ کشور فهرست کرده است.

اولا، بايد به مشتريان تان اطلاع بدهيد که در مبادلات تان سکه هاي ارز رمزي را قبول مي کنيد. کافي است به سادگي علامتي کنار صندوق فروشگاهي تان قرار بدهيد. بعد مي توان پرداخت ها را با استفاده از پايانه هاي سخت افزاري، برنامه هاي صفحه ي لمسي يا آدرس هاي ساده ي کيف پول ازطريق کيو آر کد قبول کرد.

خدمات بسيار مختلفي وجود دارد که مي توانيد از آنها استفاده کنيد تا بتوانيد پرداخت هاي ارز رمزي را بپذيريد. مثلا، سايت کوين پِيمِنتز (CoinPayments) درحال حاضر بيش از ۷۵ ارز ديجيتال مختلف را قبول و فقط ۰/۵ درصد کميسيون به ازاي هر تراکنش دريافت مي کند. بقيه ي خدمات محبوب کريپتونيتور (Cryptonator)، کوين گيت (CoinGate) و بيت پي (BitPay) هستند که آخرين مورد، فقط بيت کوين قبول مي کند.

در آمريکا، بيت کوين و ساير ارز رمزها به عنوان ارز مجازي تبديل شدني تأييد شده اند؛ يعني به عنوان شکلي از پرداخت، دقيقا مثل قبول کردن پول نقد، طلا يا کارت هاي هديه پذيرفته شده اند.

ازنظر مالياتي، کسب وکارهايي که در آمريکا هستند و ارز رمزها را قبول مي کنند بايد مرجع فروش، مقدار دريافتي ارز مشخص و تاريخ تراکنش را ثبت کنند. اگر ماليات فروش قابل پرداخت باشد، مقدار براساس متوسط نرخ تبادل در زمان فروش محاسبه مي شود.

قانوني بودن ارز رمزها

همچنان که ارز رمزها بيشتر و بيشتر به جريان اصلي تبديل مي شوند، عوامل اجراي قانون، مراجع مالياتي و ناظران قانوني در سراسر جهان در تلاش هستند تا مفهوم سکه هاي ارز رمزي را و اينکه جايگاه شان در مقررات موجود و چهارچوب هاي قانوني دقيقا کجاست، بفهمند.

با معرفي بيت کوين که اولين ارز رمز به حساب مي آيد، پارادايمي کاملا جديد ساخته شد. ارزهاي ديجيتال غيرمتمرکز و مستقلي که شکل فيزيکي ندارند و توسط هيچ مؤسسه ي منفردي کنترل نمي شوند، هميشه باعث غوغا در ميان ناظران بوده اند.

نگراني هاي زيادي به دليل ذات غيرمتمرکز ارز رمزها و امکان استفاده از آنها به صورت ناشناس، افزايش يافته است. مقامات در سرتاسر جهان درباره ي جاذبه ي ارز رمزها براي تاجران کالاها و خدمات غيرقانوني نگران هستند. همچنين، آنها نسبت به استفاده از ارز رمزها در پولشويي و کارشکني هاي طفره از ماليات دغدغه هايي دارند.

تا نوامبر ۲۰۱۷، بيت کوين و ساير ارزهاي ديجيتال تنها در بنگلادش، بوليوي، اکوادور، قرقيزستان و ويتنام غيرقانوني اعلام شده اند و چين و روسيه هم در شرف ممنوع کردن آنها هستند. با اين حال، بقيه ي حوزه هاي قضايي هنوز استفاده از ارز رمزها را غيرقانوني اعلام نکرده اند، اما ممکن است قوانين و مقررات در هر کشور بسيار متفاوت باشد.

رايج ترين ارزهاي ديجيتال

بيت کوين: اولين ارز رمزي که به وجود آمد.

اتريوم: ارزي که کاملا براساس تورينگ قابل برنامه ريزي است و به توسعه دهندگان اجازه مي دهد تا نرم افزارها و تکنولوژي هاي توزيع شده ي مختلفي بسازند که با بيت کوين عملي نيست.

ريپل: اين ارز برخلاف اکثر ارز رمزها، براي رسيدن به اجماعي در سرتاسر شبکه براي تراکنش ها، از بلاک چين استفاده نمي کند. در مقابل، فرايند اجماع تکرارشونده اي در آن پياده سازي شده است که سرعتش بيشتر از بيت کوين است، اما در برابر حملات هک آسيب پذيرتر است.

بيت کوين کش: انشعابي از بيت کوين که توسط بزرگ ترين شرکت ماينينگ بيت کوين و يکي از سازندگان سخت افزارهاي ماينينگ بيت کوين (ASICs Bitcoin) حمايت مي شود. اين ارز رمز تنها چند ماه است که به وجود آمده است، اما همين حالا براساس ارزش بازار در بين پنج ارز رمز برتر قرار دارد.

ان اي ام: برخلاف اکثر ارز رمزها که الگوريتم اثبات کار را به کار مي برند، اين ارز رمز از اثبات اهميت استفاده مي کند که کاربران را مستلزم مي کند از قبل، مقدار مشخصي سکه داشته باشند تا بتوانند سکه هاي جديد به دست بياورند. اين شيوه کاربران را به هزينه کردن دارايي هايشان تشويق مي کند و رد تراکنش ها را مي گيرد تا تعيين کند که کاربري مشخص در کل شبکه ي ان اي ام چقدر مهم است.

لايت کوين: ارز رمزي که هدفش تبديل شدن به «نقره ي ديجيتال» در مقايسه با بيت کوين بود که «طلاي ديجيتال» ناميده مي شود. همچنين اين ارز رمز شاخه اي از بيت کوين است اما برخلاف آن، مي تواند بلاک ها را چهار برابر سريع تر توليد کند و تعداد سکه هايش ۴ برابر يعني ۸۴ ميليون سکه هستند.

آيوتا: تکنولوژي دفتر کل برجسته ي اين ارز رمز «تنگل» ناميده مي شود و کاربرد آن مستلزم اين است که فرستنده در تراکنشي، اثبات کاري انجام دهد (اثبات کار مفهومي در حوزه ارز رمز است) که دو تراکنش را تأييد مي کند. بنابراين، آيوتا ماينرهاي متعهد را از فرايند حذف کرده است.

نئو: اين ارز رمز يک شبکه ي قراردادي هوشمند است که امکان توسعه ي همه نوع قرارداد مالي و برنامه هاي توزيع شده ي شخص ثالثي را مي دهد. از نظر هدف بسيار شبيه به اتريوم است، اما در چين توسعه يافته است که به طور بالقوه به دليل روابط بهبوديافته با ناظران چيني و کسب وکارهاي محلي از مزاياي بيشتري برخوردار است.

دش: اين شبکه اي دوسطحي است. اولين سطح، ماينرها هستند که شبکه را امن کرده و تراکنش ها را ثبت مي کنند. درحالي که سطح دوم شامل «مسترنودها» مي شود که تراکنش ها را منتقل مي کنند و تراکنش از نوع معاملات آني و سريع و معاملات خصوصي را امکان پذير مي سازند. سطح اول، به شکل چشمگيري سريع تر از بيت کوين است؛ درحالي که سطح دوم کاملا ناشناس است.

کيوتوم: ترکيبي از تکنولوژي هاي بيت کوين و اتريوم است و بر کاربردهاي تجاري تمرکز دارد. اين شبکه قابليت اعتماد بيت کوين را دارد؛ درحالي که امکان استفاده از قراردادهاي هوشمند و نرم افزارهاي توزيع شده را فراهم مي کند که شبيه به شبکه ي اتريوم است.

مونرو: ارز رمزي با قابليت هاي تراکنش هاي خصوصي و يکي از فعال ترين اجتماعات است که دليل آن، اصولي ازجمله آزاد بودن و تمرکز بر حريم خصوصي است.

اتريوم کلاسيک: نسخه ي اصلي اتريوم؛ جدايي بعد از اين اتفاق افتاد که سازمان ناشناس غيرمتمرکزي که پشت اتريوم اصلي بود، هک شد.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا